Laatste reacties
Hieronder vind je een overzicht van de laatste 100 reacties
Hoi oom Paul, het is inderdaad soms wat lastig. Maar gelukkig is het tot nu toe altijd goed gegaan. Ik zou hier graag nog wat langer blijven, maar kom begin volgend jaar terug. Dat is ook wel een heel fijn vooruitzicht!
Roos, ik verwacht dat je naar NL komt als je aan deze regel gewend is. Dan moet je hier weer wennen. Spreek je nog Nederlands, of is dat wat 'rusty'?
Dat kan natuurlijk alleen maar goedgaan wanneer er bijna geen snelverkeer rijdt. In de stad zal het er toch wel anders aan toegaan, Roos? Ben je nog van plan naar NL te komen, of blijf je gewoon voortaan maar daar?
Spooky. Ben je nog 'echt' geschrokken met Halloween? En heb je nog 'trick=or-treat' kinderen aan de deur gehad? Binnenkort is het hier natuurlijk weer...Sint Maarten!
Erg grappig. Doet me ook wel wat aan dronken giraffen denken. Lekker relaxed met al die street art!
Smeerkaas verpakt als pindakaas. Nog niet zo gek eigenlijk!Er zijn toch ook grutterswinkeltjes in Canada waar ze allerlei echt Hollandse waar hebben: stroopwafels, drop, hagelslag, pepermuntjes...? Of niet in Halfax? Of mischien ook daar alleen nog maar via het Internet?
Ik dacht dat er in Canada vrij streng gelet wordt op alcoholgebruik achter het stuur, Roos?!
Mooie verhalen en prachtige foto's! De Canadese natuur is echt overweldigend. De opmerking over de Canadese eekhoorn is naar mijn ervaring wel een understatement. Ik vond ze meer dan brutaal. Etenswaren, maar soms ook andere dingen kaapten de kleine pestkoppen voor je ogen weg. Toegegeven, dat is ook wel weer de charme van de wilde natuur.
Ik geniet van elke foto die je stuurt, het zijn er nooit teveel :)
Gaaf, dit fotoblog. Een prachtige manier om deel uit te maken van jouw Canadese leven!
En ik verbaas me telkens weer over je vloeiende Engels. Deze Dutchie lijkt een heuse Canadian!
Liefs!
Van Zambia naar Canada! Leuk om weer veel mee te maken. Hier kruipt de herfst naderbij. We dachten vorige week even aan een 'Indian Summer', maar het weer is wisselvallig. Gisteren kletsnat langs de lijn en vandaag een mager zonnetje. Hoe is dat in Halifax? Dad
Hoi Roos, dank je wel voor jouw blogs. ik vind het heel leuk om ze te lezen. 5 muzungu's met vijf geiten. dat is wel bijzonder om te zien. En het is ook best wel even lopen van de stad naar de farm. Ik was zelf ook op de Linda Blind Farm in februari en maart vorig jaar en ook in juli en augustus. ook voor vrijwilligerswerk met travel active. Ik vond het heel erg bijzonder. Wat goed dat jij alle foto's en films al geordend hebt. Daar ben ik nog niet aan toe gekomen.Het zijn er zo veel. Ik ben heel nieuwsgierig naar jouw video. Ik zou het zo leuk vinden om bewegende beelden terug te zien van de mensen, kinderen en juffen van de Linda Blind Farm. Ik woon in Venray. Ik weet niet waar jij woont. En ik ben 13 jaar dus ik heb ook geen auto of zo. Mijn ouders wel natuurlijk. Mijn moeder is de eerste keer mee gegaan naar Livingstone. de tweede keer is mijn broertje ook meegegaan en mijn vader een paar weken. Als jij het leuk vindt om te mailen: ik vind het heel erg leuk om jouw verhalen over de Linda Blind Farm, de school en de mensen te horen. mijn mailadres is xavier@bouwstenen-zambia.nl. Ik heb ook een website: www.bouwstenen-zambia.nl. dat gaat vooral over de Linda Blind Farm en de school. Vind je het goed om mij jouw film te sturen? dat kan ook met we transfer. groetjes van Xavier Friesen
Wat heb je veel gezien en gedaan in die paar maanden, Roos!
Geeft een mooie indruk, deze film.
Ha Rozie, prachtig. Je hebt helemaal gelijk dat je mensen niet zomaar, ongevraagd op YouTube zet. Ik ken de hele film en kan iedereen aanraden: KOMT DAT ZIEN! Liefs, proud Dad
Hoi Roos, Wij hebben een kratje met speelgoed verzameld. Je bent van harte welkom om te komen kijken wat je eventueel zou kunnen gebruiken voor Linda. Groet Jaap en Kitty
Lieve Roos, wat een unieke, onvergetelijke en leerzame periode in je leven. Dit kan niemand je ooit afnemen.
Bedankt dat we met je mee mochten reizen.
En.... je boft maar met zo'n oma!
Ik heb genoten van je verslagen en ik kan me voorstellen dat je hier weer wennen moet. Ik hoop dat er nog verhalen komen van je. Liefs tante Henny.
Hai Teachelosie, wat een mooie beschouwing weer! We komen graag gauw langs om speelgoed te doneren in ruil voor een paar mooie verhalen en foto's ????. Wat een prachtig project en je ziet meteen waar het terechtkomt. Liefs uit Soest
Hoi Roos, Ik zag dat je weer heelhuids teruggekomen bent. Hopelijk kun je weer een beetje wennen. Soms overkomt je het zogenaamde 'black hole' gevoel na zo'n avontuur, maar aan de andere zijn er weer nieuwe uitdagingen. We zullen je verhaaltjes missen. Groet, Jaap
Ik mis je lieverd, maar straks ga ik je blogs missen... Je hebt echt een nieuw talent ontdekt, het is elke keer genieten!
Super grappig haha
klinkt als een erg zambiaans avontuur;)
xx
Nina was als peuter dol op geitenkwark en geitenkaas, wist je dat? Maar goed ook, want ze was zo allergisch als een garnaal voor koemelk. Sterkte de laatste twee weekjes! Bereid je maar voor op echt Nederlands weer... Veel liefs! Nina mist je vreselijk!
Ha lieve Rozie,
wat een heerlijk verhaal weer. Ik zie jullie al helemaal voor me: op een snikhete dag met 5 (en een halve) geit(en) naar de ene kant van het roodbestofte Livingstone naar het andere. Geen wonder dat jullie uitgeput waren. Er zitten voor Linda veel voordelen aan deze geiten, en een ervan is dat er toch een Roos blijft als jij over 2 weken weg gaat! Geniet van de laatste dagen in Zambia en tot gauw!! XX
Dad
Fijn om weer wat te horen. Je bent gelukkig weer beter hoorde ik van mama. Zijn er nu ook mensen die de geiten willen melken? 0f moeten jullie dat ook doen? Leuk dat er ook een zwangere geit bij is. Hopelijk maak je de bevalling nog mee. Met mij gaat het ook goed. De krukken zijn aan de kant gelukkig. Opa en ik hebben net met vrienden een bridgeweekend achter de rug van vrijdag tot maandagochtend; 'savonds wordt er gebridged en overdag moet men zich zelf vermaken. We zijn zondag weer eens naar de Beekse Bergen geweest, o.a. leeuwen, jachtluipaarden, giraffen gezien. In april komt er een groepje olifanten bij. Het was weer heel leuk om te bezoeken.
Vrienden van ons, Koen en Hilletje Wiedhaup (mama kent ze) waren gisteren hier en Hilletje heeft je blog overgenomen. Ben benieuwd of je nog wat hoort.
Lieverd, veel sterkte de komende weken. Liefs van opa en oma.
Lieve Roos, wat ben je goed bezig. Pindakaas, geitemelk, het lesgeven op school, het meewerken aan de bouw van huisjes, je bent een heel lieve en moedige duizendpoot. Wat zijn we trots op je. Fijn dat je het geld zo goed gaat besteden. Hopelijk voel je je gauw weer beter. Je neemt misschien te veel hooi op je vork met al dat gesjouw met de geiten, die maar tegenstribbelen. Maar ze zijn nu op hun plaats. Benieuwd hoe jullie kaas willen maken. Veel sukses en sterkte de laatste maand. Heel veel liefs van opa en oma.
Hoi Roos,
Ontzettend leuk om te lezen dat het zo goed gaat met je en dat jij je draai echt helemaal gevonden hebt daar in Zambia!
Volgens Rebeccah ben je een 'great volunteer'. Fijn om te horen!
We spreken je als je terug bent in het koude Nederland. Geniet er nog maar even van!
Groetjes,
Noor en Kevin
Vrijwilligerswerk Team
Travel Active
Hai liefje, wat een heerlijk lang verhaal van je! Ik heb er weer van genoten. In je verhalen ben je zo dichtbij... Net alsof je naast me op de bank zit en bij een kopje thee vertelt over al je ervaringen. Nog even en dan is het zo ver!!
Maar tot die tijd nog even vier weken genieten van de Zambiaanse zon, de lieve mensen daar, Linda en natuurlijk de pindakaas, haha!
Het zou fantastisch zijn als je met oma's geld een aantal kinderen naar school kan laten gaan. En het geitenkaasplan klinkt ook geweldig! Ze gaan je vast missen daar, met je tomeloze energie en goede plannen en harde werk....
Dat doen wij hier zeker ook, maar we genieten op afstand ook met je mee. Zo fijn dat we weten waar je het over hebt en dat we de mensen kennen!
Lieve meis, veel liefs voor je African family, Brandon, Rabeccah en Kennedy en alle mensen op Linda maar vooral voor jou. Enne... die 'baby' van 12 jaar geleden mist je enorm. Dag dag!!!
Heey Roos! Super leuk joh dat je het leven van zo dichtbij mee kan maken daar. Ik vind het zo stoer van je!! Ook geweldig hoe je het geld besteedt. Nog 4 weken in een andere wereld en dan kun je ons alles vertellen en laten zien. Ik ben benieuwd!! Succes daar nog en geef iedereen maar een knuffel uit Nederland van mij. Ook aan jezelf natuurlijk! Xxxx
Mooie compositie! Het lijkt wel of er een M op achterwerk en staart staat.
'Leve het nijlpaard, wat een schitterend dier! Dik lui en lelijk, ligt hij in de rivier.' De rest van dit lied ken je ook; we hebben het vroeger vaak gezongen.
Ha Rozie, wij zijn weer thuis na een fantastisch weerzien met jou en een onvergetelijke kennismaking met Zambia. Bijzonder om een blog te lezen over een periode die we van dichtbij meegemaakt hebben. En dan die foto's: van elke foto weten we nu opeens waar hij gemaakt is, omdat we jouw wereld hebben gezien. Linda, de 'women of succes', de VicFalls, de Zambezi, het Royal Livingstone, de dieren etc. En we kennen nu ook de mensen met wie je dagelijks omgaat, hun vriendelijkheid, de gebruiken, het eten, en de geuren van Zambia. Wij zijn terug in het koude Nederland, en we wensen je een hele mooie tweede helft van je tijd in Afrika. Dad
Hi Roos + familie
Een heel goed 2015 gewenst vanuit het druilerige en stormachtige Oosterbeek. Wat ben ik jaloers op jouw mooie avontuur, Roos. Net alle blogs gelezen. Dat raften ken ik, dit is de twee na heftigste ter wereld. In Australie zou de nummer 1 zijn. Kortom genoeg geraft voor de rest van je leven!! Indrukwekkend vind ik het werk dat je allemaal doet. Waarschijnlijk continue improviseren met weinig middelen. Ja je wordt er vast nog creatiever van:) In ieder geval zal je hier enorm veel energie uithalen. Kan je al een beetje ZOELOE? Of doen ze daar aan een andere onmogelijke klaktaal? Leuk dat je met je ouders ook er even op uit kon trekken. Het land is het meer dan waard! Hier verder niets bijzonders. Je ouders kunnen rustig terug, het huis staat er nog. Zelfs geen rode snippers in de straat. Net als toen we hier 20 jaar geleden kwamen wonen.. Erg specta, toch???
Hoop dat je nog een flinke tijd kan genieten van het mooie Afrika en zal je berichten volgen.
Groetjes namens de hele familie Groendijk
Mariette
Hallo Roos,
Het ziet er naar uit dat je een super tijd hebt. Mijn nichtje Manon en ik hebben in 2013 vrijwilligers werk gedaan op de Linda farm en wij voelen ons nog steeds betrokken. Ik zou graag even met jou kontakt hebben over sponsoring. Kun je mij emailen? moniquespvanderlinden@gmail.com
Vast bedankt.
Monique
Lieve Roos, wat een heerlijk verhaal weer! Fijn dat Matt, Ilse en Daan met eigen ogen kunnen zien hoe je het daar maakt. Je bent alweer op de helft van je reis, de tijd vliegt. Ik kijk er erg naar uit om face to face je verhalen te horen en je foto's te bekijken. Lieverd, alvast veel geluk en gezondheid voor jullie allemaal (vooral voor al die kleine schatjes) in 2015 en geniet vooral van de tweede helft van je mooie reis. Liefs en een dikke knuffel, ook voor M, I en D
Lieve Rosie,
Wat fijn om wat van je te lezen. Je schrijft het zo fijn dat het bijna voelt alsof je naast me zit en dit allemaal verteld.
Ik ben zo ontzettend blij voor je dat het allemaal zo goed gaat en dat je zoveel leuke dingen doet. Het raakt me echt als je over de school schrijft, ik weet zeker, ook al kan je het resultaat niet meteen na een aantal lessen zien, dat de kinderen heel veel van je leren en ze mogen blij zijn met zo'n begeleider als jij (ik weet dat jij heel goed kan uitleggen :) )
Wat fijn dat straks je ouders en Daniel komen, geniet ervan!
kusjes vanuit Utrecht! Xx
Tjonge Rosie, of je nou het alfabet op de schoolmuren verft, met de blinde vrouwen op Linda farm helpt met hun handwerk of aan het raften bent op de Zambezi, je doet het allemaal met evenveel overgave en 120% inzet. Dat straalt van je hele verhaal af. Indrukwekkend om te lezen.
Het lijkt wel alsof je daar hoort: je lijkt zo'n onderdeel van de geneenschap en het land, de cultuur te zijn geworden... Onvoorstelbaar dat je dat in nog geen twee maanden is gelukt!
En wat heerlijk dat papa, Dani en ik over 4 nachten al mee mogen gaan beleven, kijken, ruiken, proeven, voelen en niet te vergeten: werken (huizen renoveren op de blind farm: eindelijk zullen mijn talenten tot hun recht komen, haha!) in deze wereld die nu ook echt jouw wereld is...
Ik kan bijna niet wachten! Tot snel liefje!! xx
Hoi Roos, wat een fantastische ervaringen allemaal. Fijn dat je zo ontzettend geniet van alles. Je maakt veel dingen mee waarvan je nooit had kunnen dromen en je nooit zal vergeten!! Je familie is in aantocht. Heel veel plezier met elkaar en fijne feestdagen alvast. Liefs, Robin Jeroen Astrid en Ben
Klinkt echt heel bijzonder allemaal Roos! Heel veel groetjes van het Travel Active team.
Noor, Kevin en Lieke
Brrr, ik zit hier met knikkend knieën! Fantastische ervaringen om nooit meer te vergeten! Liefs en alvast hele fijne feestdagen met je ouders en Daniël
Geweldig Roos, wat een prachtig verhaal met mooie avonturen., Ik kan me voorstellen dat je enorm geniet van alles. Mooi dat je zo veel kunt betekenen voor de gemeenschap daar. Fijn dat je zo creatief bent met heel weinig. Wat zou ik graag eens muis willen zijn. We zijn supertrots op je. Liefs, oma.
ik had gehoopt dat kinderen dat gedaan zouden hebben. Schrikken!???? Ligt het dak los, of is het van binnen ook nog goed bevestigd?
Lieve oma,
wat een goed bericht!
Fijn dat het wachten niet meer zo lang gaat duren, dat je je niet verveelt en opa zo goed voor je zorgt!
Hopelijk het lopen straks ook voorspoedig en loop je snel weer als vanouds.
Veel liefs van Roos
Wat heeft de boom prachtige kleuren. Iets voor een kerstkaart? Geweldig om de verzameling foto,s te zien. Heel gevarieerd. Wat een mooie natuur, zowel de watervallen als de wilde dieren. Echt genieten.
Mijn wachttijd schiet ook op. 10 december moet ik opcontrole en dan hoop ik weer met lopen te beginnen.Heb veel aanloop en ik verveel me niet. Opa zorgt goed voor me.Dikke knuffel van mij. Dag lief.
Dag Roos,
Wat een mooie set aan verhalen en anekdotes. Van gewoon dagelijks leven tot de over(de-afgrond-rand)donderende natuur.
Je stelt ook nog een paar vragen aan het begin van je mail waar je antwoord op verlangt, neem ik aan. Komen ze:
Koud? Valt wel mee, komende dagen wordt vorst voorspeld.
Man met witte baard? Ja, en allerlei pieten. Maar naast de kleur van die pieten is nu ook de 'baard' besmet, nadat gisteren in de Tweede Kamer de term haatbaard gemunt is. Tenminste, ik kende die term niet. Enfin, het politieke debat is soms echt om te te huilen. Je mist er niets aan!
Ruiten krabben? Een kwestie van fietsen en je hebt er geen last van.
Boerenkool? Yep, en spruitjes. En jij? Nog een bordje Nshima?
Veel geluk daar en blijf schrijven. Veel groeten, ook van Anneke, Koen
Lieve nichtje,
Fantastisch om je verhalen en app'jes te lezen! Door de manier waarop je schrijft, neem je ons echt mee op je reis en in je belevenissen. En wat een spannende dingen: Devil's Pool met een afgrond van 109 meter naast je...Zo eng maar je hebt het maar mooi gedaan! Wij kijken elke keer weer uit naar je foto's en enthousiaste verhalen. Wij blijven je op de voet volgen. Lieve groet van ons allemaal, Ben, Astrid, Jeroen en Robin
Leuk Roos, om je verhalen te lezen en je foto's te zien. Voor ons weereen ander land om kennis mee te maken. Geniet ervan!!
Een gezellige warme kerstvakantie met je ouders en Daan.
Geeft niet Rosie, daar waren de shirtjes voor bedoeld! Nu weet ik dat mijn sporen in Afrika zijn achter gebleven :)
Leuk om je ervaringen inderdaad zo te lezen Roos!! Ik droom er helemaal van weg.. knap dat je dit allemaal doet! En een te gekke ervaring lijkt me!! Tot horens en take care of yourself! Xxxx
Wat een feest om over al je avonturen te lezen, Rosie! Ik zie het helemaal voor me: een groep van zo'n 50 kleutertjes, met elk een katoenen vierkantje van een ooit-wit-geweest-t-shirt-van-Nina, of een vierkantje kleurige chetenge, klaar om met water en een drupje zeep de klas eens 'lekker op te knappen'.... haha! Wat een prachtig idee van jou, en hoe anders pakt het uit.... :)
En het verhaal van de olifanten en het meisje met de blote voeten op je rug is goud waard.
De ervaring van Devil's Pool lijkt me onvergetelijk. Het is dat we Daan hebben beloofd dat we dat NIET gaan doen, maar anders... De kans om bovenaan de Victoria falls op 109 meter hoogte te zitten met het donderend geraas van het water overal om je heen, lijkt me een once-in-a-lifetime-experience (zoek het maar eens op internet op, beste lezers, om een indruk te krijgen. Deden wij ook, het is griezelig mooi...!)
Liefje, tot snel weer, via appjes, skype of een volgend blogverhaal! Dikke kus!
Wauw Roos, wat spannend allemaal ????. Je schrijft zo beeldend, dat ik zin krijg om naar je toe te komen om het allemaal met eigen ogen te zien. En tja een foutje maken is beter dan iets helemaal nooit geprobeerd te hebben. De school is uiteindelijk toch schoon geworden ????, maar ik moest ook wel erg lachen. Ik zag het helemaal voor me, 50 van die donkere kindertjes en jij maar proberen om ze weer in het gareel te krijgen ????. Fijn om van je te horen, ik kijk uit naar je volgende blog. Liefs Cora en Paul
Wat een belevenissen, Roos en... wat (be)schrijf je alles mooi! Ik zie het er nog van komen dat je niet meer naar NL terug wilt komen. Ben nu al benieuwd naar je volgende berichten.
Liefs, Mjomba (of zeggen ze daar Baba Mdogo?) Paul
Lieve Roos, ik heb nog iets voor je om te zingen met je kindjes. Little Peter Rabbit, has a fly on his nose, (dit 3 keer zingen ) en dan eindigen met: and he put it away with his paw. Niet moeilijk, wel leuk.Liefs, oma.
Ha lieve Rozie,
wat een verschil: vroeger schraapte ik de losse Franse franken bij elkaar om in een vakantie van 3 weken 1 keer (vanuit een telefooncel op het dorpsplein) naar huis te kunnen bellen, en nu maken wij jouw avonturen via WhatsApp (als er wifi is) en via Skype soms bijna 'live' mee. Veel van je avonturen kennen we dus al, maar als je het zo bij elkaar ziet is het niet te bevatten wat je in 2 weken al hebt meegemaakt. Nog bijzonderder: Livingstone en Zambia zijn al helemaal jouw wereld geworden. Ongelooflijk hoe makkelijk en goed je alles 'hebt kunnen nemen zoals het komt', en je je hebt aangepast aan het leven daar. Neem alleen maar je nieuwe eetgewoonten: rupsen en krokodil! (Heb je daar ook goede recepten van; dan kan ik het thuis ook eens proberen klaar te maken voor onze gasten : ) . We wennen er langzaam aan dat je zo ver weg bent, en genieten met je mee van alle nieuwe indrukken. Als we in december langskomen ben jij al een half-Zambiaanse muzungu, die 3 nieuwe, superbleke muzungu's wegwijs zal maken! We zijn heel trots op je! Veel mooie ervaringen en plezier! XX
Dad
Lieve Roos, wat fijn dat je het zo naar je zin hebt. De Falls en de olifanten zijn onvergetelijke gebeurtenissen, daar weten opa en ik alles van.Leuk je verhalen over de kindjes. Ken jeook dat liedje van hoofd en schouders, hak enteen?Daar is ook een engelse versie van.
Ik moet nog 3,5 week geduld oefenen. Dan mag ik weer beginnen met het belasten van mijn rechterbeen. Vanmiddag komen je ouders en Daniel hier. Fijn. Geniet maar lekker. Doe voorzichtig. Dag lieve schat. Gr.van opa en oma.
Zo gaaf te lezen wat je meemaakt, hoe het is, maar hoe het echt is, moet je toch eerst ervaren, voelen, ruilen.... Lijkt me fantastisch en ook zo anders dan ons perfect georganiseerde land!! Ik ga je volgen or......
Heeeeel veel plezier lieve Roos!! We houden je blog in de gaten ;)
Beste Roos, Je zit waarschijnlijk nu in het vliegtuig ergens boven de Sahara op weg naar Zambia. Het cabinepersoneen komt met versnaperingen en misschien bekijk je een film op het schermpje voor je. Je zit lekker opgepropt naast wildvreemde mensen op weg naar een voor jou nu nog onbekende bestemming. Het wordt vast allemaal heel spannend, soms lastig en vervelend, maar bovenal leerzaam en insprirend. We zijn zeer benieuwd en hopen iets van een indruk te krijgen via jouw blog. Veel succes, Jaap, Kitty, Tessa en Maarten
Lieve Roos,
Het is bijna zover! Morgen ga je eindelijk naar Afrika. Ik hoop dat het een onvergetelijke ervaring voor je zal zijn. Deze website staat in ieder geval al bij mijn favorieten :-)
Liefs, Cora
Ha Rozie,
er is een groot verschil tussen 'dream your dream' en 'live your dream'. Jij doet het laatste, en ik vind dat heel erg stoer. Dat is theorie, het klopt als een bus, maar als vader vind ik het moeilijk dat het afscheid dichterbij komt. Ik ben heel erg trots op je, je bent moediger dan ik (toen ik zo oud was), en ik zal je op de voet volgen. Ik zie uit naar ons eerste weerzien in Zambia, en naar de mogelijkheid om te begrijpen wat jij mee zal maken. Love you, Dad
Lieve Roos, wat komt het dichtbij! En wat wordt het gaaf! Maar eerst ook nog erg spannend....
Je projecten zijn nu bekend, de eerste contacten met Rabeccah en Kennedy zijn gelegd. Ze zien er gelukkig heel aardig uit, je 'vervangouders' daar. Nu nog de laatste inenting, de koffer verder inpakken en dan Het Grote Afscheid. Niet het makkelijkste moment, maar daar slaan we ons wel doorheen. Want samen... enfin, je weet het.
Ik ben apetrots op je dat je dit avontuur aangaat (aan durft te gaan!) en kijk uit naar al je verhalen.
En met kerst komen we kijken hoor, wat je allemaal beleeft! Ik hou van je!!
Ik ga je zeker volgen (op de voet)!
Nu gaat het dus echt gebeuren, Roos. Je droom van/over Afrika! Ga vooral zo door met dit blog. We zien je nog voordat je vertrekt, hoop ik?!
