Canadian life: Nova Scotia through Dutch eyes

Kerst op de compound

Na twee maanden zijn ze eindelijk hier; papa, mama en Daan. Twee weken zijn ze hier om Livingstone te verkennen en de Zambiaanse geur op te snuiven. En misschien ook een klein beetje om mij weer te zien.

Kerst was hier heel anders dan ik gewend ben (door het warme weer had ik niet echt een kerstgevoel), maar heel mooi. Op woensdagmiddag hebben Danica, Brandon en ik de hele middag in de keuken gestaan om koekjes te bakken. Wanneer ze in de oven stonden, gingen we door met het volgende project: kerstkaarten maken. Na een hele middag hard werken, hadden we 180 koekjes en 18 kerstkaarten voor de 16 gezinnen die op Linda wonen (2 reserve, voor het geval er iets mis zou gaan). We hebben twee pennen toegevoegd en alles samengebonden tot mooie pakketten. Daarna vierden we kerstavond met alle vrijwilligers in het huis. We hadden lootjes getrokken voor 'Secret Santa' en cadeaus voor elkaar gekocht. Ik kreeg van Sammie kaas (had ik zo gemist), wasmiddel (hard nodig; was op), pineapple fanta (heerlijk), chocola (altijd welkom!) en een armbandje. Het was soms moeilijk een goed cadeau voor de ander te bedenken, omdat we elkaar nog niet allemaal even lang en even goed kennen. Maar iedereen had hard zijn best gedaan iets leuks te vinden en het was erg gezellig. Op (eerste) kerstdag zijn Danica, Brandon en ik op tijd opgestaan en meteen op de fiets gesprongen, op weg naar Linda. Daar hebben we onze kleine kerstpakketjes uitgedeeld. Iedereen was er heel blij mee. Daarna raceten we weer terug naar huis. Daar waren papa, mama en Daan een grote pastamaaltijd aan het koken. Rond lunchtijd vertrokken we vervolgens met z'n allen (inclusief de pasta) naar het weeshuis waar Danica werkt. De kinderen krijgen daar elke dag alleen ontbijt en avondeten; rijst of chima. Een lunch van pasta was dus een welkome afwisseling. Na het eten zijn we met alle kinderen naar een lodge in de buurt gelopen, ondertussen 'we wish you a merry Christmas' zingend. Bij de lodge hebben we de hele middag lekker gezwommen. Heel leuk om te zien hoeveel lol de kinderen daarin hadden. Om de kerstdag af te sluiten, zijn we 's avonds nog met z'n vieren uit eten gegaan.

In de eerste week van hun verblijf hebben papa, mama en Daan geholpen op Linda. We zijn met 5 vrijwilligers en een aantal bewoners begonnen met het renoveren van huizen. Er zijn op de compound namelijk 3 huizen die we tijdens het schilderen de eerste weken moesten overslaan. Ze zijn te oud en vervallen. We zijn begonnen met het afbreken en opbouwen van een van de muren, het vervangen van oude stenen en het pleisteren van de muren. Het is een hoop werk en ook erg zwaar, maar de resultaten die we vorige week geboekt hebben, zijn nu al prachtig.

De mensen op de compound hebben natuurlijk geen geld voor de restauratie. De organisatie waarmee ik hier ben gekomen, betaalt een deel, maar dat is slechts voldoende voor 1 huis. Ik wil proberen de €500 die we nodig hebben voor de overige 2 huizen bij elkaar te krijgen. Mocht je na alle feestdagen nog wat euro' s over hebben, dan zijn ze heel welkom op Linda. En ik kan je persoonlijk verzekeren dat ze goed terecht komen! (rek.nr. NL41INGB0006000963 t.n.v. E. A. van der Reijden o.v.v. 'Linda').

De tijd gaat snel; we zitten alweer in de tweede week van het bezoek van papa, mama en Daan. Deze week is echt vakantie. Ik laat ze alle leuke plekken in Livingstone zien en we gaan naar de Falls. Voor mij is het deze week dus ook een weekje vrij van werk. Het is heel gek om een week weg te zijn, maar ook wel even fijn. Een weekje er tussenuit en er dan weer met volle moed en nieuwe energie tegenaan!

Reacties

Reacties

Cora

Lieve Roos, wat een heerlijk verhaal weer! Fijn dat Matt, Ilse en Daan met eigen ogen kunnen zien hoe je het daar maakt. Je bent alweer op de helft van je reis, de tijd vliegt. Ik kijk er erg naar uit om face to face je verhalen te horen en je foto's te bekijken. Lieverd, alvast veel geluk en gezondheid voor jullie allemaal (vooral voor al die kleine schatjes) in 2015 en geniet vooral van de tweede helft van je mooie reis. Liefs en een dikke knuffel, ook voor M, I en D

Dad

Ha Rozie, wij zijn weer thuis na een fantastisch weerzien met jou en een onvergetelijke kennismaking met Zambia. Bijzonder om een blog te lezen over een periode die we van dichtbij meegemaakt hebben. En dan die foto's: van elke foto weten we nu opeens waar hij gemaakt is, omdat we jouw wereld hebben gezien. Linda, de 'women of succes', de VicFalls, de Zambezi, het Royal Livingstone, de dieren etc. En we kennen nu ook de mensen met wie je dagelijks omgaat, hun vriendelijkheid, de gebruiken, het eten, en de geuren van Zambia. Wij zijn terug in het koude Nederland, en we wensen je een hele mooie tweede helft van je tijd in Afrika. Dad

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active